Δε φύτεψα αρκετά φυτά, μια και ήταν η πρώτη φορά που φύτεψα πατάτες και περισσότερο ήθελα να δω τη διαδικασία. Φυσικά δε χρησιμοποίησα λιπάσματα και φυτοφάρμακα, οπότε οι πατατούλες μου είναι ανεπηρέαστες από οτιδήποτε. Πιο βιολογικές δεν υπάρχουν.
Για να πω την αλήθεια ούτε νερό δε χρησιμοποίησα μια και οι πατάτες φυτεύτηκαν στο κτήμα της Χαλκιδικής στο οποίο δε πηγαίνω συχνά. Μεγάλωσαν με τη βροχούλα του ουρανού και κατάφεραν να επιβιώσουν.
Δε ξέρω πόσα κιλά ήταν μια και δεν φρόντισα να έχω κάποια ζυγαριά μαζί μου, αλλά γέμισαν ένα κασόνι και θα μας καλύψουν για ένα μικρό χρονικό διάστημα.
Εκτός από αυτές τις πατάτες διατηρώ και μερικές πατατιές σε μεγάλη γλάστρα στο μπαλκόνι μου στην πόλη. Την πρώτη την ξερίζωσα νωρίς μια και σε δάστημα που έλειπα την έφαγαν οι κάμπιες ενώ ήδη είχε σχηματίσει μικρές πατατούλες και τώρα περιμένω τη δεύτερη να μεγαλώσει όσο χρειάζεται για να μου δώσει ολόφρεσκες πατατούλες πόλης.
Όταν έρχεται η στιγμή να ξεθάψεις τις πατάτες σου νιώθεις κάπως περίεργα γιατί η όλη διαδικασία μοιάζει με τα πασχαλινά αυγά-έκπληξη . Δε βλέπεις τι έχει μέσα στο χώμα όσο μεγαλώνουν, δε ξέρεις αν έχει πατάτες, ούτε και πόσο μεγάλες είναι. Οπότε αρχίζεις να σκάβεις χωρίς να γνωρίζεις τίποτα και τις ανακαλύπτεις σιγά σιγά.
