  |
Τα γενετικώς τροποποιημένα φυτά και η επιμόλυνση που θα επιφέρουν στο γενετικό υλικό του οικοσυστήματός μας είναι σίγουρα η μεγαλύτερη απειλή, αλλά δυστυχώς όχι και η μοναδική. Οι διάφορες ξένες ποικιλίες, που έχουν κατακλύσει την αγορά, έχουν αλλάξει τελείως την εικόνα της ελληνικής γεωργίας. Ποικιλίες που τη χαρακτήριζαν παλιότερα σιγά σιγά εγκαταλείπονται. Το μανταρίνι της Χίου, τα μήλα της Τρίπολης και πολλά άλλα, αρχίζουν να σπανίζουν από την αγορά.
Στο χώρο των κηπευτικών, η κατάσταση είναι ακόμη χειρότερη. Υβρίδια με τεράστιες απαιτήσεις σε νερό, λιπάσματα και φυτοπροστατευτικές επεμβάσεις, πιθανόν και ακατάλληλα για τις κλιματολογικές μας συνθήκες, έχουν εκτοπίσει τις παλιές ποικιλίες οι οποίες άρχισαν σταδιακά να χάνονται. Η γεύση, το άρωμα και η περιεκτικότητα σε θρεπτικά συστατικά έχει περάσει σε δεύτερη μοίρα και χαρακτηριστικά όπως η ομοιομορφία και το χρώμα των καρπών είναι πια το ζητούμενο από τις εταιρείες σποροπαραγωγής. Τεράστια ποσά σπαταλώνται σε ανούσιες έρευνες, όπως η «βελτίωση» του σχήματος της ντομάτας για να συσκευάζεται καλύτερα.
Eίδος με ημερομηνία λήξης
Τι είναι όμως τα υβρίδια; Είναι και αυτά γενετικώς τροποποιημένα; Σε τι διαφέρουν από τις ποικιλίες;
Τα γενετικώς τροποποιημένα είναι προϊόντα στα οποία, μετά την ανθρώπινη παρέμβαση στο εργαστήριο, δημιουργήθηκε ένα νέο γενετικό υλικό με αρκετή σταθερότητα στον χρόνο. Eχουμε, δηλαδή, ένα νέο προϊόν. Τα υβρίδια ναι μεν είναι και αυτά αποτέλεσμα ανθρώπινης παρέμβασης στην Φύση, αλλά δεν έχουν την σταθερότητα των γενετικώς τροποποιημένων ούτε μπορούν να χαρακτηρισθούν νέο προϊόν. Είναι το αποτέλεσμα της διασταύρωσης ποικιλιών του ιδίου ή και διαφορετικού είδους που παράγουν ένα νέο φυτό το οποίο όμως, διατηρεί τα επιλεγμένα χαρακτηριστικά μόνο για μια καλλιεργητική περίοδο. Την επόμενη περίοδο θα πρέπει να κατασκευάσουμε ξανά τον σπόρο αν θέλουμε το ίδιο προϊόν.
Οι ποικιλίες, τέλος, είναι προϊόντα φυσικής επιλογής, που έπειτα από δεκαετίες έχουν σταθεροποιήσει κάποια χαρακτηριστικά γνωρίσματα. Μπορούμε να κρατήσουμε σπόρο από την καλλιέργειά μας που, σε αντίθεση με τα γενετικώς τροποποιημένα και τα υβρίδια δεν είναι στείρος και να τον ξαναχρησιμοποιήσουμε. Εφόσον τηρηθούν κάποιες προϋποθέσεις, το παραγόμενο προϊόν θα είναι πάντα το ίδιο.
Mια πανάκριβη υπερπαραγωγή
Τι επιπλέον, λοιπόν, μπορούν να μας προσφέρουν τα υβρίδια; Iσως την εξάρτηση της γεωργικής παραγωγής από τα διεθνή κέντρα σποροπαραγωγής, τις αυξημένες ανάγκες τους για εισροές λίπανσης και φυτοπροστασίας, τις αυξημένες απαιτήσεις σε νερό, μια υπερπαραγωγή που τελικά μένει αδιάθετη και την πληρώνει έμμεσα ο ίδιος ο καταναλωτής και ένα κόστος που δεν εξαργυρώνεται με μια καλύτερη ποιότητα του τελικού προϊόντος. Επιπλέον εγκαταλείπουμε και συγχρόνως χάνουμε το ντόπιο γενετικό υλικό των ποικιλιών που με τόση απλοχεριά μας έχει δώσει η Φύση.
Eμείς επιλέγουμε...
Ποιος όμως φταίει γι' αυτήν την κατάσταση; Πολλοί θα βιαστούν να απαντήσουν: «οι κακές εταιρείες». Διαφωνώ! Πιστεύω ότι ο μοχλός πίεσης προς τις εταιρείες σποροπαραγωγής αλλά και προς τους αγρότες είμαστε εμείς οι ίδιοι, οι καταναλωτές.
Πώς μπορούμε να απαιτούμε από οποιονδήποτε να σεβαστεί και να στηρίξει τις ντόπιες ποικιλίες, αν εμείς επιλέγουμε τόσο βιολογικά όσο και συμβατικά προϊόντα με κριτήριο το χρώμα, την ομοιομορφία και τον πόσο χρόνο μπορούμε να διατηρήσουμε το προϊόν στο ψυγείο μας; Εμείς όλοι είμαστε η δύναμη που θα υποχρεώσει παραγωγούς και εταιρείες να προσαρμοστούν στις δικές μας απαιτήσεις. Ζούμε σε μία από τις ωραιότερες και πλούσιες σε βιοποικιλότητα περιοχές του πλανήτη, την Mεσόγειο, ας το εκμεταλλευτούμε...
Tα πρότυπα των σούπερ μάρκετ ανεβάζουν τις τιμές
 |
Tα πρότυπα συσκευασίας που έχουν επιβάλει οι μεγάλες αλυσίδες των σούπερ μάρκετ πολλές φορές ευθύνονται, εκτός από το κόστος των υλικών συσκευασίας και το κέρδος των μεγάλων αλυσίδων ή των εταιρείων διανομής, για τις υψηλότερες τιμές των βιολογικών προϊόντων.
Οι εταιρείες διανομής ή και οι ίδιοι οι παραγωγοί αναγκαζόμενοι να ακολουθήσουν τα πρότυπα αυτά επιβαρύνουν το προϊόν με μια αναντίστοιχη υπεραξία.
Eνα παράδειγμα: ένας βιοκαλλιεργητής από ένα στρέμμα λεμονιές παράγει περίπου 3 τόννους προϊόν, από το οποίο όμως σύμφωνα με τα πρότυπα που έχουν επιβάλει τα σούπερ μάρκετ -μέγεθος, χρώμα, βάρος κ.λπ.- μπορεί να εμπορευθεί το πολύ 1 τόννο. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τις περισσότερες φορές οι άλλοι 2 τόννοι να πουληθούν σαν συμβατικό προϊόν και το επιπλέον κόστος παραγωγής να μεταφερθεί σε αυτό που πουλήθηκε ως βιολογικό. Ο χαμένος σε κάθε περίπτωση είναι ο καταναλωτής που φυσικά δεν θα είχε κανένα πρόβλημα αν μέσα στο διχτάκι που αγόρασε, υπήρχαν και κάποια λεμόνια μεγαλύτερα ή μικρότερα. Οφείλουν οι μεγάλες αλυσίδες σούπερ μάρκετ να πάψουν να αντιμετωπίζουν τα βιολογικά προϊόντα σαν «κονσέρβες» και μπορούν να είναι σίγουροι ότι οι καταναλωτές δεν θα έχουν κανένα πρόβλημα αν στη συσκευασία με τα αγγουράκια υπάρχει και κάποιο στραβό ή στα κολοκυθάκια υπάρχει και κάποιο μεγαλύτερο. Το ζητούμενο είναι η πραγματική ποιότητα και όχι το χρώμα το μέγεθος ή το σχήμα. Η δε τιμή να αντιστοιχεί στην πραγματική αξία του προϊόντος και όχι στα εξωτερικά του χαρακτηριστικά.
Mεταλλαγμένα; Οχι, ευχαριστώ!
ΚΑΛΙΦΟΡΝΙΑ
Οχι στο γενετικώς τροποποιημένο ρύζι για φαρμακευτική χρήση
Η αρμόδια Kρατική Yπηρεσία Tροφίμων και Γεωργίας της πολιτείας της Καλιφόρνιας απέρριψε το σχέδιο της εταιρείας Ventria Bioscience να καλλιεργήσει ρύζι γενετικώς τροποποιημένο για την παραγωγή δύο πρωτεϊνών που θα χρησιμοποιηθούν για ιατρικούς σκοπούς. Οι λόγοι της απαγόρευσης, όπως εξήγησαν οι κρατικοί λειτουργοί, είναι ότι το προϊόν δεν έχει πάρει ακόμα έγκριση σε ομοσπονδιακό επίπεδο και πρέπει να δοθεί ο απαραίτητος χρόνος ώστε το καταναλωτικό κοινό να εκφράσει την άποψή του. Η εταιρεία Ventria που ήδη παράγει το γενετικώς τροποποιημένο ρύζι σε πειραματικούς αγρούς θα πρέπει να περιμένει τουλάχιστον μέχρι το επόμενο έτος για να μπορέσει να αναπτύξει την παραγωγή της.
Πηγή: Agrapress, 16/04/2004
ΜΕΓΑΛΗ ΒΡΕΤΑΝΙΑ
Η Bayer υποχωρεί
Η γερμανική εταιρεία Bayer Cropscience αποφάσισε να μην καλλιεργήσει στην Μεγάλη Βρετανία το γενετικώς τροποποιημένο καλαμπόκι της επειδή οι προϋποθέσεις που επέβαλε η βρετανική κυβέρνηση ήταν οικονομικά ασύμφορες. Το γενετικώς τροποποιημένο καλαμπόκι της Bayer (Chardon II) ήταν το μοναδικό προϊόν που είχε πάρει έγκριση για καλλιέργεια από την βρετανική κυβέρνηση και μόνο υπό συγκεκριμένες συνθήκες ασφάλειας. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι νωρίτερα είχε απορριφθεί η καλλιέργεια γενετικώς τροποποιημένου ζαχαρότευτλου και ελαιοκράμβης.
Πηγή: Agrapress, 02/04/2004
ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ
Kι άλλη μια πολιτεία απαγορεύει μεταλλαγμένα
Μετά την απόφαση της πολιτείας Western Australia με την οποία απαγόρευσε την καλλιέργεια όλων των γενετικώς τροποποιημένων φυτών, ακολούθησε και η πολιτεία της Victoria που με την σειρά της απαγόρευσε την καλλιέργεια γενετικώς τροποποιημένης ελαιοκράμβης.
