Ορισμένες τροφές, που τις θεωρούμε απόλυτα γκουρμέ σήμερα, συχνά ακριβές, είναι τροφές που έφτιαχναν οι παλιοί, όταν δεν είχαν τρόπο άλλο συντήρησης (παστά ψάρια και κρέατα, λιαστές ντομάτες κλπ). Τα τελευταία χρόνια, η λιαστή ντομάτα έχει γίνει μόδα σε πολλά πιάτα, τόσο για τη νοστιμιά της, αλλά και για την πάρα πολύ μεγάλη περιεκτικότητά της σε λυκοπένιο, αιτία που την συμπεριλαμβάνει στις υγιεινότερες μεσογειακές τροφές. Οι παλιοί λοιπόν, που δεν είχαν τρόπο να συντηρήσουν σε κατάψυξη ντομάτες, τις ξέραιναν στον ήλιο, αφαιρώντας συχνά όλα τα υγρά τους, έτσι ώστε να συντηρηθούν στην αποθήκη και όχι σε βαζάκια απαραίτητα. Τα απολύτως ξερά ντοματάκια, τα πέρναγαν σε κλωστή και όταν ήθελαν να τα χρησιμοποιήσουν, τα μούλιαζαν σε ζεστό νερό. Σήμερα, βλέπουμε στις μεγάλες αγορές ή σε νησιά να πωλούνται με τέτοιο τρόπο ή σε βαζάκια. Ας φτιάξουμε κι εμείς...
Διαλέξτε ντοματάκια στενόμακρα, αυτά που είναι ειδικά για σάλτσα, τα ναπολιτάνικα ντοματάκια, ή όπως τα λέμε εμείς μπουρνέλες, με ελάχιστους σπόρους και πλούσια σάρκα σαν αυτά εδώ. Τώρα τελευταία, ανακάλυψα στο σμ, τέτοια ντοματάκια κρητικά, που τα ονομάζουν ντοματάκια βελανίδια. Τα θεωρώ τέλεια γι' αυτή τη δουλειά, είναι πάρα πολύ νόστιμα και χωρίς σπόρια.
Κόψτε κατά μήκος τις ντομάτες στα δύο ή στα τέσσερα αν είναι μεγάλες.
Βάλτε τις σε ταψάκι πλαστικό ή δίσκο (όχι μεταλλικό καλύτερα), αλατίστε τις με χοντρό αλάτι (και με ψιλό το έχω κάνει), και αφήστε τις σε μέρος που να το βλέπει ο ήλιος όλη μέρα.
Καλύψτε τις με ένα τούλι γιατί μαζεύονται μυγάκια.
Το βράδυ θα τις βάζετε μέσα στο σπίτι και το πρωί θα τις ξαναβγάζετε.
Αν ο ήλιος είναι δυνατός (καλοκαιριάτικος και χωρίς συννεφιά), 5-6 μέρες είναι αρκετές για να ξεραθούν.
Αυτές θα βγάζουν υγρά, τις πρώτες μέρες ειδικά, αλλά θα εξατμίζονται από τον ήλιο.
Το βράδυ που τις βάζετε μέσα ΜΗΝ τσιμπολογάτε, γιατί δεν θα μείνει καμία μέχρι να ξεραθούν! :-)
Αν δεν ξεραθούν καλά υπάρχει κίνδυνος να μουχλιάσουν, πριν καν τελειώσει η διαδικασία.
Αν ξεραθούν πολύ, θα είναι πολύ σκληρές και θα θέλουν μούλιασμα σε νερό πριν χρησιμοποιηθούν. Έτσι έκαναν τα παλιά χρόνια, όπως είπα και πριν.
Αν δεν τις ξεράνετε πολύ, βάλτε τις σε βαζάκια με λάδι, σκόρδο, ξύδι και μπαχαρικά της αρεσκείας σας.
Διαλέξτε ντοματάκια στενόμακρα, αυτά που είναι ειδικά για σάλτσα, τα ναπολιτάνικα ντοματάκια, ή όπως τα λέμε εμείς μπουρνέλες, με ελάχιστους σπόρους και πλούσια σάρκα σαν αυτά εδώ. Τώρα τελευταία, ανακάλυψα στο σμ, τέτοια ντοματάκια κρητικά, που τα ονομάζουν ντοματάκια βελανίδια. Τα θεωρώ τέλεια γι' αυτή τη δουλειά, είναι πάρα πολύ νόστιμα και χωρίς σπόρια.
Κόψτε κατά μήκος τις ντομάτες στα δύο ή στα τέσσερα αν είναι μεγάλες.
Βάλτε τις σε ταψάκι πλαστικό ή δίσκο (όχι μεταλλικό καλύτερα), αλατίστε τις με χοντρό αλάτι (και με ψιλό το έχω κάνει), και αφήστε τις σε μέρος που να το βλέπει ο ήλιος όλη μέρα.
Καλύψτε τις με ένα τούλι γιατί μαζεύονται μυγάκια.
Το βράδυ θα τις βάζετε μέσα στο σπίτι και το πρωί θα τις ξαναβγάζετε.
Αν ο ήλιος είναι δυνατός (καλοκαιριάτικος και χωρίς συννεφιά), 5-6 μέρες είναι αρκετές για να ξεραθούν.
Αυτές θα βγάζουν υγρά, τις πρώτες μέρες ειδικά, αλλά θα εξατμίζονται από τον ήλιο.
Το βράδυ που τις βάζετε μέσα ΜΗΝ τσιμπολογάτε, γιατί δεν θα μείνει καμία μέχρι να ξεραθούν! :-)
Αν δεν ξεραθούν καλά υπάρχει κίνδυνος να μουχλιάσουν, πριν καν τελειώσει η διαδικασία.
Αν ξεραθούν πολύ, θα είναι πολύ σκληρές και θα θέλουν μούλιασμα σε νερό πριν χρησιμοποιηθούν. Έτσι έκαναν τα παλιά χρόνια, όπως είπα και πριν.
Αν δεν τις ξεράνετε πολύ, βάλτε τις σε βαζάκια με λάδι, σκόρδο, ξύδι και μπαχαρικά της αρεσκείας σας.
