Τρίτη 11 Ιανουαρίου 2011

Μια φάρμα στην ...ταράτσα μας;

Λέγεται rooftop urban farming και είναι το κίνημα το οποίο εξαπλώνεται -ανθεί, στην κυριολεξία- σε όλο και περισσότερα αμερικανικά κέντρα. Σε αυτό εντάσσονται νεαρής ηλικίας αστοί με οικολογικές και διατροφικές ευαισθησίες που έχουν αποφασίσει να δημιουργήσουν... αστικά ορθούς και με lifestyle «κρεμαστούς κήπους και περιβόλια». Οι προοπτικές αυτού του concept είναι πραγματικά τεράστιες. Η Νέα Υόρκη διαθέτει 5.700 εκτάρια «καλλιεργήσιμων» ταρατσών, η σοδειά από τις οποίες θα μπορούσε να ταΐσει 20 εκατομμύρια ανθρώπους κάθε χρονιά!
 

Τα θετικά είναι πολλά: Μια φάρμα σε μεγάλο ύψος επιτρέπει την καλύτερη απορρόφηση του βρόχινου νερού από το χώμα, αλλά και την καλύτερη θωράκιση του κτιρίου από την υπερβολική ζέστη. Αυτός είναι, εξάλλου, και ο λόγος που ο δήμος της Νέας Υόρκης προσφέρει εκπτώσεις φόρων σε όσα κτίρια καλύπτουν τις οροφές τους με πρασινάδα.
Δύο από τους πιο ενεργούς οπαδούς αυτού του κινήματος είναι η 26χρονη Ανι Νόβακ και ο σύντροφός της, ο 28χρονος Μπεν Φλάνερ. Οι κατά τ' άλλα κοσμοπολίτες Νεοϋορκέζοι δηλώνουν ότι πια το όνειρό τους είναι να γίνουν full time αγρότες, αλλά όχι στην επαρχία. Θέλουν να γίνουν αγρότες στη φάρμα που δημιουργούν βήμα-βήμα στην καρδιά του Big Apple! Τον περασμένο Απρίλιο έλαβαν χρηματοδότηση από την οικολογική οργάνωση Good Green, η οποία τους έδωσε 60.000 δολάρια, κεφάλαιο αναγκαίο για να ξεκινήσουν το project τους, που πρόβλεπε τη μεταφορά 90 τόνων χώματος στη στέγη για να καλυφτεί η επιφάνεια 600 τ.μ. και να φυτευτεί. Τρεις μήνες αργότερα η σοδειά τους ήταν 300 κιλά φρούτα και λαχανικά!
Προς το παρόν, οι βασικοί τους πελάτες είναι τέσσερα εστιατόρια, που έχουν δεσμευτεί να αγοράζουν ό,τι παράγει η «ταρατσοφάρμα» τους! Κατά τις 11.00 το πρωί, αφού μαζεύουν τα σαλατικά τους, τα αγγούρια και τις ντομάτες τους, ο Μπεν αρχίζει τα τηλέφωνα για να ενημερώσει τους πελάτες του προτού ξεκινήσει τις παραδόσεις του. «Η ζήτηση για τα ντόπια προϊόντα έχει αυξηθεί σημαντικά. Τα φρούτα και τα λαχανικά που αγοράζουμε στο σούπερ μάρκετ έχουν ταξιδεύσει κατά μέσο όρο 5.000 χλμ. μέχρι να φτάσουν στα ράφια. Αυτό είναι γελοίο, αλλά και επιβλαβές για το περιβάλλον. Τώρα που όλοι έχουν ευαισθητοποιηθεί, αυτό το δεδομένο μετράει στις επιλογές τους» εξηγεί ο Μπεν, που αρνείται ωστόσο να αποκαλύψει το ύψος των εσόδων του από τη φάρμα του. «Είναι ακόμα πολύ νωρίς για να κάνω υπολογισμούς.
Στόχος μου είναι να αναπτύξω το concept» δηλώνει χαρακτηριστικά. Η αλήθεια είναι ότι η Ανι και ο Μπεν είναι οι πρωτοπόροι της αστικής φάρμας, αφού η δική τους είναι η πρώτη του είδους, κάτι σαν εργαστηριακό πείραμα που παρακολουθούν με ενδιαφέρον τόσο οι ειδικοί όσο και οι ερασιτέχνες της κηπουρικής, οι οποίοι θέλουν να διαπιστώσουν αν υπάρχει μέλλον σε μια τέτοια επένδυση. 
Τι λέτε; Μήπως ήρθε η ώρα να μιμηθούμε τους νεουορκέζους μετατρέποντας και μεις τις ταράτσες μας σε περιβόλια; Θα κάνουμε λιγακι πιο ανθρωπινη την πόλη μας, θα αντισταθούμε έτσι και στην οικονομική κρίση... Μ΄ενα σμπάρο ...δυό τριγόνια