ΚΛΙΜΑ
Εύκρατα κλίματα, δροσερά με ήπιους χειμώνες ευνοούν την αγκινάρα. Μπορεί όμως να καλλιεργηθεί και σε θερμοκρασίες λίγο κάτω από το μηδέν.
Σε ήπιους χειμώνες η παραγωγή αρχίζει το φθινόπωρο και συνεχίζει μέχρι την άνοιξη. Οι παγετοί κατά τη βλάστηση προκαλούν ζημιές.
Σε υψηλές θερμοκρασίες παρατηρήθηκε ότι οι ανθοκεφαλές ξυλοποιούνται και δεν είναι εμπορεύσιμες.
Σε ήπιους χειμώνες η παραγωγή αρχίζει το φθινόπωρο και συνεχίζει μέχρι την άνοιξη. Οι παγετοί κατά τη βλάστηση προκαλούν ζημιές.
Σε υψηλές θερμοκρασίες παρατηρήθηκε ότι οι ανθοκεφαλές ξυλοποιούνται και δεν είναι εμπορεύσιμες.
ΕΔΑΦΟΣ
Η αγκινάρα είναι πολύ “εύκολο” φυτό στις απαιτήσεις του από τα εδάφη. Αναπτύσσεται σε μεγάλη ποικιλία εδαφών ακόμα και σε ασβεστώδη και ελαφρώς αλκαλικά. Τα καταλληλότερα εδάφη είναι τα βαθειά, καλώς αποστραγγιζόμενα, εύκολα στην καλλιέργεια και γόνιμα. Τέτοια εδάφη είναι τα αμμοπηλώδη ή πηλοαμμώδη. Επίσης της υψηλές αποδόσεις βοηθά και η παρουσία οργανικής ουσίας.
ΝΕΡΟ
Σε μια γενική εκτίμηση οι ανάγκες της αγκινάρας σε νερό έχουν προσδιοριστεί σε 258mm. ενώ εάν το πότισμα γίνεται με αυλακιές μικρού μήκους σε 430mm. Η περίοδος ποτίσματος διαρκεί από τον Αύγουστο μέχρι τον επόμενο Απρίλιο
