Η εκτροφή του περιστεριού είναι πανάρχαια υπόθεση, όπως γράφει
και η Βασιλική Πετρενίτη σε προηγούμενο άρθρο της.
Φυσικά η εκτροφή του ξεκίνησε με σκοπό την εξασφάλιση τροφής εκείνη την εποχή, όμως από κάποιο σημείο και μετά το ενδιαφέρον για αυτό το πουλί έγινε χόμπι και μεράκι.
Αυτό εξηγείται από την αναφορά, σε αρχαία κείμενα, κάποιων διακοσμητικών ποικιλιών που δημιουργήθηκαν από τον άνθρωπο. Ίσως είναι το αρχαιότερο πουλί που έχει εκτραφεί από χόμπι. Μάλιστα ο άνθρωπος κατά 
την ενασχόλησή του με τα περιστέρια, έδωσε και δείγματα αρχιτεκτονικής που πολλά από αυτά επέζησαν ως της μέρες μας.
Όλοι γνωρίζουμε ότι οι ποικιλίες είναι αποτέλεσμα εκμετάλλευσης κάποιων τυχαίων μεταλλάξεων. Η σταθεροποίηση όμως κάποιων χαρακτηριστικών, που κληρονομούνται στις επόμενες γενιές και δημιουργούν μία νέα ποικιλία, δεν είναι τυχαίο γεγονός. Είναι αποτέλεσμα προσπαθειών, που γίνονται με μεράκι και απαιτούν αρκετά χρόνια ενασχόλησης με αυτό. Έτσι φτάσαμε σήμερα να μιλάμε για πάρα πολλές ποικιλίες περιστεριών, που δεν νομίζω ότι συναντάμε σε άλλο πουλί. Αναφέρεται σε κάποιο βιβλίο, ότι είναι πάνω από 300 ποικιλίες. Εγώ πιστεύω, ότι είναι πάνω από 600, επειδή δεν έχουν καταγραφεί όλες. Συνεχώς συναντώ νέες ποικιλίες που δεν είναι καταγεγραμμένες σε κάποιο βιβλίο, φυσικά δεν έχουν αναγνωρισμένο όνομα, αλλά διάφορες τοπικές ονομασίες και δεν γνωρίζουν την πατρίδα τους.
Η αιτία αυτού του φαινόμενου είναι κυρίως η έλλειψη συλλόγων και η απροθυμία των εκτροφέων για ένταξή τους σε κάποιο σύλλογο.
Σε χώρες όπου τέτοιοι σύλλογοι ξεκίνησαν πριν από ενάμιση περίπου αιώνα ή και παλαιότερα, τα πράγματα είναι πολύ καλύτερα και γίνεται σοβαρή δουλειά. Στην δική μας χώρα τα τελευταία χρόνια ξεκίνησαν πρώτα σύλλογοι ταχυδρομικών περιστεριών, με διοργάνωση αγώνων και πολύ πρόσφατα σύλλογοι για βούτες και διακοσμητικά περιστέρια.
Και μια που αναφερθήκαμε στις βούτες, να πούμε δυο λόγια για αυτήν την ποικιλία.
Πρόκειται για καθαρά ελληνική ποικιλία, που αναπτύχθηκε στην περιοχή της Θεσσαλίας, την οποία όμως ελάχιστοι γνωρίζουν έξω από τα σύνορά μας, και να σκεφθείτε ότι υπάρχουν Έλληνες στην Αμερική και Αυστραλία που την εκτρέφουν με πάθος.
Την πρώτη αξιόλογη καταγραφή διαφόρων ποικιλιών έκανε ο Wendell m. Levi το 1941 στο βιβλίο του ''ΤΟ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ''. Την εποχή εκείνη όμως ήταν γνωστή μόνο η ασπρόμαυρη
φωτογραφία και περιέγραφε τα χρώματα με λόγια. Το πιο αξιόλογο βιβλίο του, που κυκλοφόρησε το 1965, ήταν η ''ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΕΙΑ ΤΩΝ ΕΚΤΡΟΦΩΝ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΩΝ'', όπου ήταν πλέον γνωστή και η έγχρωμη φωτογραφία. Για την έκδοση αυτού του βιβλίου συγκέντρωνε υλικό από όλο τον κόσμο περίπου 35 χρόνια. Έγραψε άλλο ένα βιβλίο με τίτλο ''ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΑΠΟΔΟΤΙΚΗΣ ΕΚΤΡΟΦΗΣ'', που εκδόθηκε το 1946. Έγραφε επίσης στο περιοδικό ''American Pigeon Journal'' από το 1927 έως το 1975. Ξεκίνησε νεαρός ως ερασιτέχνης και αργότερα έγινε επαγγελματίας εκτροφέας, με την μεγαλύτερη μονάδα της Αμερικής σε παραγωγή πιτσουνιών για κατανάλωση. Ως επαγγελματίας ξεκίνησε το 1923 με 40 ζευγάρια και το 1946 διατηρούσε 15000 παραγωγικά ζευγάρια. Είναι ο δημιουργός της ποικιλίας king. 
Την πρώτη αξιόλογη καταγραφή διαφόρων ποικιλιών έκανε ο Wendell m. Levi το 1941 στο βιβλίο του ''ΤΟ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ''. Την εποχή εκείνη όμως ήταν γνωστή μόνο η ασπρόμαυρη
Διετέλεσε πρόεδρος της American National Pigeon Association(1931-1933). Έζησε από το 1891 έως το 1976. Νομίζω ότι αξίζει η αναφορά σε έναν τόσο αξιόλογο εκτροφέα, που δεν ήταν μόνον επιχειρηματίας, αλλά κυρίως μελετητής, που άφησε έργο στις επόμενες γενιές. Και να σκεφθείτε ότι όλα αυτά έγιναν σε δύσκολες εποχές, όπου οι πληροφορίες κυκλοφορούσαν πολύ αργά σε σχέση με τις σημερινές ευκολίες που παρέχει το διαδίκτυο.
Υπάρχουν και υπήρξαν και Έλληνες αξιόλογοι εκτροφείς. Ένας που γνωρίζω και εκτρέφει βούτες, διαλέγοντας γενετικό υλικό από εκτροφείς της Θεσσαλίας, μετά από προσπάθεια και αυστηρή επιλογή περίπου 30 χρόνων, δημιούργησε και σταθεροποίησε κάποια χαρακτηριστικά συμπεριφοράς αυτών των περιστεριών. Ασχολήθηκε επίσης με την δημιουργία σχετικού συλλόγου και διοργάνωση αγώνων.
Σίγουρα υπάρχουν και υπήρξαν στο παρελθόν και άλλοι αξιόλογοι εκτροφείς, όμως έμειναν στην αφάνεια, επειδή δεν υπήρχε οργάνωση γύρω από συλλόγους, ούτε σύλλογοι, ούτε αγώνες, ούτε διαδίκτυο. Ήταν γνωστοί μόνο στις τοπικές κοινωνίες και έφυγαν χωρίς να αφήσουν έργο πίσω τους.
Από τα ανωτέρω φαίνεται πόσο σημαντική είναι η οργάνωση των εκτροφέων (κάθε είδους) γύρω από συλλόγους (σε εθνικό και παγκόσμιο επίπεδο). Ζωντανό παράδειγμα είναι η οργάνωση των εκτροφέων καναρινιών, που έχουν πετύχει πάρα πολλά.
Υπάρχουν και υπήρξαν και Έλληνες αξιόλογοι εκτροφείς. Ένας που γνωρίζω και εκτρέφει βούτες, διαλέγοντας γενετικό υλικό από εκτροφείς της Θεσσαλίας, μετά από προσπάθεια και αυστηρή επιλογή περίπου 30 χρόνων, δημιούργησε και σταθεροποίησε κάποια χαρακτηριστικά συμπεριφοράς αυτών των περιστεριών. Ασχολήθηκε επίσης με την δημιουργία σχετικού συλλόγου και διοργάνωση αγώνων.
Σίγουρα υπάρχουν και υπήρξαν στο παρελθόν και άλλοι αξιόλογοι εκτροφείς, όμως έμειναν στην αφάνεια, επειδή δεν υπήρχε οργάνωση γύρω από συλλόγους, ούτε σύλλογοι, ούτε αγώνες, ούτε διαδίκτυο. Ήταν γνωστοί μόνο στις τοπικές κοινωνίες και έφυγαν χωρίς να αφήσουν έργο πίσω τους.
Από τα ανωτέρω φαίνεται πόσο σημαντική είναι η οργάνωση των εκτροφέων (κάθε είδους) γύρω από συλλόγους (σε εθνικό και παγκόσμιο επίπεδο). Ζωντανό παράδειγμα είναι η οργάνωση των εκτροφέων καναρινιών, που έχουν πετύχει πάρα πολλά.
Οι φωτογραφίες του περιστεριού που παραθέτω δεν απεικονίζουν συμπτωματικό γεγονός. 
Πρόκειται για την ποικιλία χελιδόνι tiger με σταθεροποιημένα χαρακτηριστικά σε διάφορα χρώματα. Δημιουργήθηκε από τον Lynn E. Hummel στο Missouri της Columbia της Αμερικής. Καταλαβαίνετε τι μπορεί να δημιουργήσει ο άνθρωπος πειραματιζόμενος και εκμεταλλευόμενος τους νόμους της γενετικής
, σε όλα τα είδη πουλιών βέβαια. Τώρα που υπάρχουν περισσότερες γνώσεις, ανταλλαγή πληροφοριών και διαδίκτυο όλα προχωρούν πολύ γρήγορα.
Παραθέτω παρακάτω φωτογραφίες εκτροφείων περιστεριών για να έχουμε μία εικόνα για το μέγεθος του.
