Υπάρχουν πολλές καλλιεργούμενες ποικιλίες ροδακινιάς σε όλο τον κόσμο και οι περισσότερες καλλιεργούνται για τα φρούτα τους σε μεγαλύτερες ποσότητες από ότι οι μηλιές ή οι αχλαδιές. Τις καλλιεργούμενες ποικιλίες τις χωρίζουμε σε 3 ομάδες. Στα νεκταρίνια, που παράγουν ροδάκινα χωρίς χνούδι, στις ασυμπύρηνες ή επιτραπέζιες ποικιλίες που παράγουν ροδάκινα που τρώγονται φρέσκα, και στις συμπύρηνες ποικιλίες που παράγουν ροδάκινα για κομπόστες. Οι ροδακινιές είναι δέντρα χαμηλής ανάπτυξης και φτάνουν σε ύψος και διάμετρο τα 5 μέτρα. Είναι αυτογονιμοποιούμενες και έχουν εντυπωσιακή ανθοφορία. Ο Δαρβίνος (1731-1802) πρόσεξε πρώτος ότι μερικές ροδακινιές παρήγαγαν μερικές φορές νεκταρίνια και αργότερα πάλι ροδάκινα με χνούδι.
Οι ροδακινιές έχουν κινέζικη προέλευση. Πηγαίνοντας προς τα πίσω, και φθάνοντας στο 10ο αιώνα π.Χ. τις απαντάμε συχνά όπως και τα φρούτα τους σε εικονογραφήματα της εποχής εκείνης. Οι Κινέζοι έχουν αναπτύξει έναν απίστευτο αριθμό από ράτσες ροδάκινου.
Τα ροδάκινα μεταφέρθηκαν στην Περσία (Ιράν) από τους εμπορικούς δρόμους του μεταξιού. Το επίθετο persica υποδηλώνει την Περσία, απ' όπου οι Ευρωπαίοι πρωτoπρομηθεύτηκαν τα ροδάκινα. Η ροδακινιά πήρε το όνομά της γύρω στο 300 π.Χ. Ο Ελληνας φιλόσοφος Θεόφραστος που θεωρούσε ότι προερχόταν από την Περσία, βάπτισε αυτό το υπέροχο φρούτο στο όνομα εκείνης της χώρας. Τον πρώτο αιώνα το φρούτο μνημονεύεται από τους Ρωμαίους, οι οποίοι έγραφαν ότι εισήγαγαν το φρούτο από την Περσία. Πιθανολογείται ότι η ροδακινιά έφτασε περίπου το έτος 0. Στην Αγγλία δεν εμφανίστηκε πριν το 1650 μ.Χ. Αρκετά παράξενο, τα νεκταρίνια ποτέ δεν αναφέρονται σε περιγραφές πριν από την εποχή του Χριστού. Οι ροδακινιές μεταφέρθηκαν στο νέο κόσμο με τους εξερευνητές το 16ο και 17ο αιώνα, με τους Πορτογάλους στη βόρεια Αμερική και τους Ισπανούς στη νότια. Τα νεκταρίνια πρωτοαναφέρονται στην Αμερική το 1720 όταν αυτά μεγάλωναν ανάμεσα σε δέντρα ροδακινιάς στη Βιρτζίνια. Σήμερα καλλιεργούνται πολλές ποικιλίες από νεκταρίνια.
Η φλούδα της ροδακινιάς έχει χρησιμοποιηθεί σαν θεραπευτικό βότανο για πλήθος ασθενειών. Λέγεται ότι είναι ένα από τα ισχυρότερα βότανο για το κυκλοφοριακό, και έχει χρήση στην εμμηνόρροια των γυναικών με καθυστέρηση στα έμμηνα ή όταν εμφανίζουν (κυκλοφοριακή) συμφόρηση. Σε μερικές χώρες οι εσάνς από ροδάκινα και δαμάσκηνα χρησιμοποιούνται για να αρωματίζουν τσιγάρα.
Όπως τα περισσότερα πυρηνόκαρπα φρούτα, το ροδάκινο ήταν σύμβολο της γυναικείας γονιμότητας στην αρχαία Κίνα και μέρος του Ταοϊστικού σεξουαλικού μυστικισμού. Στην πραγματικότητα στην κινέζικη γλώσσα "ταο" σημαίνει ροδάκινο. Στη ρωμαϊκή μυθολογία το ροδάκινο ήταν το φρούτο της Αφροδίτης και ο Albertus Magnus πίστευε ότι είχαν αφροδισιακές ιδιότητες. Σε έναν λιγότερο σεξουαλικό συμβολισμό τα ροδάκινα συνδέονταν με την αθανασία, την ειλικρίνεια και την αλήθεια. Ένα ροδάκινο μαζί με φύλλα συμβολίζει την ένωση της καρδιάς με την γλώσσα που λέει την αλήθεια. Τα ροδάκινα χρησιμοποιήθηκαν και από τους αρχαίους Αιγυπτίους σαν πρόσφορα στον θεό της ηρεμίας.
