Το αμπέλι θέλει αμπελουργό, το σπίτι νοικοκύρη και το καράβι το καλό θέλει καραβοκύρη.
Τώρα τι προσπαθώ να γίνω εγώ, ενώ έχω διαβάσει αυτό το γνωμικό… δύσκολα θα σας απαντήσω. Όχι ότι δεν ακούω τα λόγια του πατέρα μου που μου λέει, τι θέλεις εσύ και παιδεύεσαι με αυτά, καλύτερα να αγόραζες σταφύλι. Τώρα που τα λέμε δεν έχει άδικο από τη μεριά του...
Τα τελευταία χρόνια έχω αγοράσει σταφύλια σε εξευτελιστική τιμή (για 1 τόνο σταφύλια δίνεις γύρω στα 300 euro-αν το υπολογίσετε βγαίνει κάτω από μισό euro το κιλό το κρασί).Η αλήθεια είναι ότι επειδή τα τελευταία 3-4 βάζω κρασί από σταφύλια με την ολοκληρωτική βοήθεια ενός θείου μου, αποφάσισα να φυτέψω και εγώ λίγα κλήματα στο κτήμα μου, για να βγάζω το δικό μου κρασί.
Κάπου εδώ έρχεται και η απάντηση στον πατέρα μου, που ίσως δεν την καταλάβει γιατί ήταν της γενιάς των λιπασμάτων και των χημικών. Έχω προσέξει ότι σε κάποια αμπέλια την άνοιξη, κοντά στο κτήμα μου, κάποιοι ονομαζόμενοι γεωργοί, δεν όργωναν το χώμα του αμπελώνα τους για τα ζιζάνια αλλά τα ράντιζαν με επικίνδυνα χημικά. Για να μην προχωρήσω παρακάτω δεν θέλω να σκεφτώ με τι τα ραντίζουν.
Ο ορθά σκεφτόμενος άνθρωπος θα κατάληγε σε αυτό το συμπέρασμα, αν στην τροφή μας (το χώμα είναι η τροφή του αμπελιού), ρίξουμε χημικά για να βελτιωθεί, δεν θα τα απορροφήσει ο οργανισμός μας; Αν φάμε από αυτό το αμπέλι δεν θα απορροφήσουμε τα χημικά που θα έχει απορροφήσει αυτό; Εδώ στο δέρμα μας βάζουμε μια αλοιφή και απορροφάτε αμέσως από τον οργανισμό μας, πόσο περσότερο να φάμε κάτι, ουσιαστικά δηλητηριασμένο. Για χάρη της ευκολίας, της αμάθειας και του κέρδους, κάποιοι παίζουν επικίνδυνα παιχνίδια με την υγεία μας.
Αυτή είναι η απάντησή μου, για όλες της αρρώστιες που μας βρίσκουν ίσως και μετά από χρόνια.
Έχουμε ξεχάσει ότι είμαστε Έλληνες μάλλον, είναι λυπηρό να το λέω δυστυχώς.
«Η τροφή πρέπει να είναι το φάρμακό σου και αν χρειαστείς φάρμακο, πάρτο και από την τροφή»-Το προλαμβάνειν καλύτερο του θεραπεύειν. (Ιπποκράτης ο Κώος , 460 - 370 π.χ.). Που χάθηκε η γνώση αυτή;
Εάν νομίζετε ότι γίνομε υπερβολικός καλό είναι τα διαβάσετε το παρακάτω άρθρο που έγινε την ίδια περίοδο με τα λεγόμενα μου το οποίο αποδεικνύει το αίσχος, λυπάμαι που το λέω των Ελλήνων καλλιεργητών που δηλητηριάζουν τους ίδιους τους Έλληνες. Συγχαρητήρια πρέπει να δώσω στον κύριο Ηλία Καντάρο που διεξήγαγε την έρευνα <αυτό το σταφύλι περιέχει 7 διαφορετικά φυτοφάρμακα>. Ας επανέλθουμε στο θέμα μας ένα παλιό γνωμικό γράφει:
Φύτεψε κλήμα να φάνε τα παιδιά σου(Του Λαού).
Πιστεύω ότι το αμπέλι είναι στα αλήθεια ευλογημένο, μετρήστε πόσα προϊόντα παίρνουμε και φτιάχνουμε από αυτό:
Αμπελόφυλλα, αμπελοβλάσταρα, σταφύλια, σταφίδες, μούστο, πετιμέζι, κρασί, ξύδι, τσίπουρο, κονιάκ μέχρι και καθαρό οινόπνευμα.Μέχρι και τα κλαδιά που κλαδεύουμε τα χρησιμοποιούμε για το αρνί που ψένουμε ή για προσάναμμα.
Να μην αναφερθώ στο λάδι που περιέχουν τα κουκούτσια των σταφυλιών, που έχουν όπως κυρίως τα κόκκινα σταφύλια αντικαρκινικές και αντιοξειδωτικές ικανότητες.
Ένα search στο internet με τις λέξεις Grape Seed Oil extract, θα σας αποδείξει τις ιδιότητες και ικανότητές του. Ήδη το λάδι αυτό πωλείτε από πολλά μαγαζιά υγιεινής διατροφής.
Το ξεκίνημα ενός μικρού αμπελιού
Η φύτευση του μικρού αμπελιού μου ξεκίνησε πριν λίγα χρόνια περίπου. Προσπάθησα να μη μου δεσμεύσει πολύ ελεύθερο χώρο από το κτήμα μου για αυτό επέλεξα, βλέποντας και ρωτώντας, να το κάνω δίπατο για να έχω περισσότερη παραγωγή. Η φύτευση έγινε σε σειρές και ταυτόχρονα γύρω από τον φράχτη μου όπως θα δείτε στις φωτογραφίες. Σκοπός μου ήταν να καταφέρω σε λίγα χρόνια να παράγω γύρω στα 300 κιλά κρασί για δικιά μου κατανάλωση. Φυτεύτηκαν μερικά κλήματα ποικιλίας Cabernet Sauvignon και Syrah για παραγωγή κόκκινου κρασιού και μερικά σταφύλια γιά φαγητό.
Η φύτευση του αμπελιού γίνετε τον Μάρτιο μήνα όπου φυτεύονται τα κλήματα της προηγούμενης χρονιάς που έχουν ριζοπιάσει.
Στο εμπόριο πουλιούνται διαφορετικές έτοιμες ποικιλίες που ξεκινάνε από 1,50 euro το κλήμα. Το βάθος φύτευσής τους είναι περίπου 30 εκατοστά και οι ρίζες τους ψαλιδίζονται πριν την φύτευσή τους. Πάνω από το έδαφος πρέπει να αφήσουμε τουλάχιστον δύο μάτια από τα οποία θα πετάξουν δύο νέα βλαστάρια (σε περίπτωση που το ένα μας σπάσει) και θα αφήσουμε το ένα να μεγαλώσει όταν το στηρίξουμε.
Το αμπέλι κλαδεύεται από τα μέσα Φεβρουαρίου μέχρι τα μέσα Μαρτίου περίπου, οι παλιοί έλεγαν μόλις μεγαλώσει η μέρα μια ώρα και θα έχει αρχίσει να ζεσταίνει πιο πολύ η μέρα.
Το κλάδεμα του αμπελιού ξεκινάει από το δεύτερο χρόνο που το κλαδεύουμε χαμηλά για να αναπτυχτεί και για να του δώσουμε σχήμα. Από τον τρίτο το κλαδεύουμε πλέον συστηματικά στη μορφή που του έχουμε δώσει.
Τα σκαλίσματα παίζουν σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξή του, όπως και η λίπανσή του στην καρποφορία του.
Μετά λοιπόν από 3 χρόνια περίπου αρχές Σεπτέμβρη, τρύγησα για πρώτη φορά μερικά τελάρα σταφύλια. Ούτε λίγα ούτε πολλά αν σκεφτείς ότι δεν το είχα λιπάρει καθόλου. Μερικά ραντίσματα κυρίως με θειάφι και χαλκό δηλαδή τα βασικά και απολύτως απαραίτητα. Γνωρίζω ότι στις σύγχρονες καλλιέργειες με όλα τα τεχνικά μέσα, τα νέα κλίματα μέσα σε 2-3 χρόνια κάνουν παραγωγή ανάλογη των 10-18 κιλών το χρόνο. Εγώ απλώς δεν βιάζομε.
Σας δείχνω μερικές φωτογραφίες από την κατασκευή του και μερικά από τα προϊόντα του.
Τα ραντίσματα που έκανα ήταν τα λιγότερα απαραίτητα:
-Λίγο πριν αρχίσουν να φουσκώνουν τα μάτια έως τέλος Φεβρουαρίου με βρέξιμο θειάφι διαλυμένο στο νερό. Αυτό γίνεται για τα αυγά των διάφορων βλαβερών εντόμων όπως των τετράνυχων.
-Όταν οι βλαστοί είχαν μήκος 5-10 εκατοστά με βορδιγάλιο πολτό και θειάφισμα.
-Λίγο πριν την άνθιση, με βορδιγάλιο πολτό σε συνδυασμό με θειάφισμα.
-Όταν η ρόγα έχει μέγεθος μπιζελιού, με βορδιγάλιο πολτό και θειάφισμα.
-Μετά από βροχή μέσα σε 24-48 ώρες, ράντισμα με χαλκό.
-Όταν αρχίζει το γυάλισμα της ρόγας, με κίτρινες παγίδες με το κατάλληλο ελκυστικό.
Τώρα τι προσπαθώ να γίνω εγώ, ενώ έχω διαβάσει αυτό το γνωμικό… δύσκολα θα σας απαντήσω. Όχι ότι δεν ακούω τα λόγια του πατέρα μου που μου λέει, τι θέλεις εσύ και παιδεύεσαι με αυτά, καλύτερα να αγόραζες σταφύλι. Τώρα που τα λέμε δεν έχει άδικο από τη μεριά του...
Τα τελευταία χρόνια έχω αγοράσει σταφύλια σε εξευτελιστική τιμή (για 1 τόνο σταφύλια δίνεις γύρω στα 300 euro-αν το υπολογίσετε βγαίνει κάτω από μισό euro το κιλό το κρασί).Η αλήθεια είναι ότι επειδή τα τελευταία 3-4 βάζω κρασί από σταφύλια με την ολοκληρωτική βοήθεια ενός θείου μου, αποφάσισα να φυτέψω και εγώ λίγα κλήματα στο κτήμα μου, για να βγάζω το δικό μου κρασί.
Κάπου εδώ έρχεται και η απάντηση στον πατέρα μου, που ίσως δεν την καταλάβει γιατί ήταν της γενιάς των λιπασμάτων και των χημικών. Έχω προσέξει ότι σε κάποια αμπέλια την άνοιξη, κοντά στο κτήμα μου, κάποιοι ονομαζόμενοι γεωργοί, δεν όργωναν το χώμα του αμπελώνα τους για τα ζιζάνια αλλά τα ράντιζαν με επικίνδυνα χημικά. Για να μην προχωρήσω παρακάτω δεν θέλω να σκεφτώ με τι τα ραντίζουν.
Ο ορθά σκεφτόμενος άνθρωπος θα κατάληγε σε αυτό το συμπέρασμα, αν στην τροφή μας (το χώμα είναι η τροφή του αμπελιού), ρίξουμε χημικά για να βελτιωθεί, δεν θα τα απορροφήσει ο οργανισμός μας; Αν φάμε από αυτό το αμπέλι δεν θα απορροφήσουμε τα χημικά που θα έχει απορροφήσει αυτό; Εδώ στο δέρμα μας βάζουμε μια αλοιφή και απορροφάτε αμέσως από τον οργανισμό μας, πόσο περσότερο να φάμε κάτι, ουσιαστικά δηλητηριασμένο. Για χάρη της ευκολίας, της αμάθειας και του κέρδους, κάποιοι παίζουν επικίνδυνα παιχνίδια με την υγεία μας.
Αυτή είναι η απάντησή μου, για όλες της αρρώστιες που μας βρίσκουν ίσως και μετά από χρόνια.
Έχουμε ξεχάσει ότι είμαστε Έλληνες μάλλον, είναι λυπηρό να το λέω δυστυχώς.
«Η τροφή πρέπει να είναι το φάρμακό σου και αν χρειαστείς φάρμακο, πάρτο και από την τροφή»-Το προλαμβάνειν καλύτερο του θεραπεύειν. (Ιπποκράτης ο Κώος , 460 - 370 π.χ.). Που χάθηκε η γνώση αυτή;
Εάν νομίζετε ότι γίνομε υπερβολικός καλό είναι τα διαβάσετε το παρακάτω άρθρο που έγινε την ίδια περίοδο με τα λεγόμενα μου το οποίο αποδεικνύει το αίσχος, λυπάμαι που το λέω των Ελλήνων καλλιεργητών που δηλητηριάζουν τους ίδιους τους Έλληνες. Συγχαρητήρια πρέπει να δώσω στον κύριο Ηλία Καντάρο που διεξήγαγε την έρευνα <αυτό το σταφύλι περιέχει 7 διαφορετικά φυτοφάρμακα>. Ας επανέλθουμε στο θέμα μας ένα παλιό γνωμικό γράφει:
Φύτεψε κλήμα να φάνε τα παιδιά σου(Του Λαού).
Πιστεύω ότι το αμπέλι είναι στα αλήθεια ευλογημένο, μετρήστε πόσα προϊόντα παίρνουμε και φτιάχνουμε από αυτό:
Αμπελόφυλλα, αμπελοβλάσταρα, σταφύλια, σταφίδες, μούστο, πετιμέζι, κρασί, ξύδι, τσίπουρο, κονιάκ μέχρι και καθαρό οινόπνευμα.Μέχρι και τα κλαδιά που κλαδεύουμε τα χρησιμοποιούμε για το αρνί που ψένουμε ή για προσάναμμα.
Να μην αναφερθώ στο λάδι που περιέχουν τα κουκούτσια των σταφυλιών, που έχουν όπως κυρίως τα κόκκινα σταφύλια αντικαρκινικές και αντιοξειδωτικές ικανότητες.
Ένα search στο internet με τις λέξεις Grape Seed Oil extract, θα σας αποδείξει τις ιδιότητες και ικανότητές του. Ήδη το λάδι αυτό πωλείτε από πολλά μαγαζιά υγιεινής διατροφής.
Το ξεκίνημα ενός μικρού αμπελιού
Η φύτευση του μικρού αμπελιού μου ξεκίνησε πριν λίγα χρόνια περίπου. Προσπάθησα να μη μου δεσμεύσει πολύ ελεύθερο χώρο από το κτήμα μου για αυτό επέλεξα, βλέποντας και ρωτώντας, να το κάνω δίπατο για να έχω περισσότερη παραγωγή. Η φύτευση έγινε σε σειρές και ταυτόχρονα γύρω από τον φράχτη μου όπως θα δείτε στις φωτογραφίες. Σκοπός μου ήταν να καταφέρω σε λίγα χρόνια να παράγω γύρω στα 300 κιλά κρασί για δικιά μου κατανάλωση. Φυτεύτηκαν μερικά κλήματα ποικιλίας Cabernet Sauvignon και Syrah για παραγωγή κόκκινου κρασιού και μερικά σταφύλια γιά φαγητό.
Η φύτευση του αμπελιού γίνετε τον Μάρτιο μήνα όπου φυτεύονται τα κλήματα της προηγούμενης χρονιάς που έχουν ριζοπιάσει.
Στο εμπόριο πουλιούνται διαφορετικές έτοιμες ποικιλίες που ξεκινάνε από 1,50 euro το κλήμα. Το βάθος φύτευσής τους είναι περίπου 30 εκατοστά και οι ρίζες τους ψαλιδίζονται πριν την φύτευσή τους. Πάνω από το έδαφος πρέπει να αφήσουμε τουλάχιστον δύο μάτια από τα οποία θα πετάξουν δύο νέα βλαστάρια (σε περίπτωση που το ένα μας σπάσει) και θα αφήσουμε το ένα να μεγαλώσει όταν το στηρίξουμε.
Το αμπέλι κλαδεύεται από τα μέσα Φεβρουαρίου μέχρι τα μέσα Μαρτίου περίπου, οι παλιοί έλεγαν μόλις μεγαλώσει η μέρα μια ώρα και θα έχει αρχίσει να ζεσταίνει πιο πολύ η μέρα.
Το κλάδεμα του αμπελιού ξεκινάει από το δεύτερο χρόνο που το κλαδεύουμε χαμηλά για να αναπτυχτεί και για να του δώσουμε σχήμα. Από τον τρίτο το κλαδεύουμε πλέον συστηματικά στη μορφή που του έχουμε δώσει.
Τα σκαλίσματα παίζουν σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξή του, όπως και η λίπανσή του στην καρποφορία του.
Μετά λοιπόν από 3 χρόνια περίπου αρχές Σεπτέμβρη, τρύγησα για πρώτη φορά μερικά τελάρα σταφύλια. Ούτε λίγα ούτε πολλά αν σκεφτείς ότι δεν το είχα λιπάρει καθόλου. Μερικά ραντίσματα κυρίως με θειάφι και χαλκό δηλαδή τα βασικά και απολύτως απαραίτητα. Γνωρίζω ότι στις σύγχρονες καλλιέργειες με όλα τα τεχνικά μέσα, τα νέα κλίματα μέσα σε 2-3 χρόνια κάνουν παραγωγή ανάλογη των 10-18 κιλών το χρόνο. Εγώ απλώς δεν βιάζομε.
Σας δείχνω μερικές φωτογραφίες από την κατασκευή του και μερικά από τα προϊόντα του.
Τα ραντίσματα που έκανα ήταν τα λιγότερα απαραίτητα:
-Λίγο πριν αρχίσουν να φουσκώνουν τα μάτια έως τέλος Φεβρουαρίου με βρέξιμο θειάφι διαλυμένο στο νερό. Αυτό γίνεται για τα αυγά των διάφορων βλαβερών εντόμων όπως των τετράνυχων.
-Όταν οι βλαστοί είχαν μήκος 5-10 εκατοστά με βορδιγάλιο πολτό και θειάφισμα.
-Λίγο πριν την άνθιση, με βορδιγάλιο πολτό σε συνδυασμό με θειάφισμα.
-Όταν η ρόγα έχει μέγεθος μπιζελιού, με βορδιγάλιο πολτό και θειάφισμα.
-Μετά από βροχή μέσα σε 24-48 ώρες, ράντισμα με χαλκό.
-Όταν αρχίζει το γυάλισμα της ρόγας, με κίτρινες παγίδες με το κατάλληλο ελκυστικό.
